کشف یادداشت‌های عاشقانه باستان‌شناس نروژی در کاوش کشتی وایکینگی – کجارو

باستان‌شناسان دانشگاه برگن در کاوش محوطه میکلبوست در سواحل جنوب غربی نروژ به‌دنبال فراهم کردم شرایط برای قرار دادن این محوطه باستانی در فهرست موقت میراث جهانی یونسکو یادداشت‌ها و نامه‌ای با محتوای‌های عاشقانه از یک باستان‌شناس دیگر کشف کردند.

در سال ۱۸۷۴، موزه برگن در ساحل جنوب غربی نروژ اولین باستان‌شناس و محافظ خود را منصوب کرد.اندرس لورانگه تنها ۲۸ ساله با جست‌و‌جوی سایت‌های وایکینگ در سراسر کشور و به‌ویژه کاوش تپه دفن راکِن‌هاوگِن در حومه اسلو در سال ۱۸۶۹، نامی برای خود دست و پا می‌کرد.

لورانگه که تازه استخدام شده بود، از برگن به‌سمت نوردفیوردئید سفر کرد، جایی که قصد داشت بزرگ‌ترین تپه از پنج تپه موجود در یک مزرعه به نام میکلبوستگاردن را باز کند. در آنجا، لورانگه بقایای یک کشتی وایکینگ ۱۰۰ فوتی که هزار سال پیش به‌عنوان بخشی از یک مراسم تدفین پیچیده سوزانده شده بود، کشف کرد. میکلبوست باقی‌مانده بزرگ‌ترین کشتی وایکینگ یافت شده در نروژ است.

اگرچه اندازه کشتی و کیفیت آثار موجود در آن به پادشاهی وایکینگ قرن نهم اشاره داشت، اما در نهایت تنها نیمی از سایت حفاری شد. کشف کشتی‌های وایکینگ کاملا سالم و حفظ شده در دهه‌های بعدی باعث شد تا میکلبوست تقریبا فراموش شود و تنها در دهه ۱۹۹۰ دوباره مورد توجه قرار گیرد. در سال ۲۰۱۹، سازندگان قایق در نوردفیوردئید یک بازسازی واقعی از میکلبوست را تکمیل کرده و آن را به فلات رودخانه روانه کردند.

حالا پس از سالها باستان‌شناسان برای تکمیل کاوش به این محوطه برگشتند و کشف اولیه آن‌ها یک بطری عجیب با یادداشت‌های عجیب‌تر از یک باستان‌شناس قدیمی بوده است. داخل بطری شیشه‌ای، لورانگه یک نامه، کارت ویزیت خود و پنج سکه قرار داده بود. در نامه نمای کلی از کاوش را ارائه داده و تاریخ، محتوا و هدف آن را شرح می‌دهد. تعداد سپرهای وایکینگ کشف شده که لورانگه ذکر کرده، اشتباه بوده و او به مهم‌ترین یافته کشتی، یک ظرف برنزی قرن هشتمی که از یک کلیسا یا صومعه در ایرلند غارت شده بود، اشاره نکرده است.

باستان‌شناسان حالا معتقدند که این یافته نشان می‌دهد که حتی اگر لورانگه باستان‌شناس موزه بوده، کار کاوش‌ها را نه او که کارگران مزرعه محلی انجام داده‌اند. یکی از اشتباهات دیگر در انتهای نامه رخ می‌دهد که لورانگه پیامی به رونه، یک الفبای مورد استفاده آلمانی‌ها قبل از پذیرش الفبا، گذاشته است. کارشناسان رونه‌های باستانی نتوانستند یادداشت را ترجمه کنند و سرانجام متوجه شدند که لورانگه رونه‌ها را نمی‌دانسته و تنها جمله را با استفاده از الفبای رونه جدید مستقیماً ترجمه کرده است. یادداشتی که آن‌ها یافتند نوشته بود: “اما گید، دوست دخترم” — این دو در سال ۱۸۷۷ ازدواج کردند.

این دومین باری است که باستان‌شناسان یک یادداشت عاشقانه از لورانگه کشف کرده‌اند. در طی یک کاوش پیگیری در راکِن‌هاوگِن در سال ۱۹۳۹، پژوهشگران یادداشتی را به اینگبُرگ هفتیه، که در نهایت با مرد دیگری ازدواج کرد، یافتند.

این آیتم‌ها در کنار دیگر موارد از حفاری میکلبوست در یک نمایشگاه در موزه برگن به مناسبت دویست‌امین سالگرد تاسیس مؤسسه در سال ۲۰۲۵ به نمایش گذاشته خواهند شد.