با مرور تاریخچهٔ پورشه ۹۱۱ GT3 خواهیم دید فلسفهٔ این خودرو از زمانی که برای اولین بار در سال ۱۹۹۹ معرفی شد تاکنون ثابت مانده است.
شاید باورش سخت باشد ولی اما پورشه ربع قرن است که ۹۱۱ GT3 را تولید می‌کند و طی چهار نسل مختلف شامل ۹۹۶، ۹۹۷، ۹۹۱ و ۹۹۲، فلسفهٔ این ماشین از سال ۱۹۹۹ تاکنون ثابت مانده است. پیشرانهٔ تنفس طبیعی دور بالا، کاهش وزن، بهینه‌سازی سیستم تعلیق برای پیست و تقویت ترمزها عناصر اصلی این فرمول هستند. نسل اول GT3 اما ابتدا قرار نبود ساخته شود زیرا پورشه در اواخر دههٔ ۹۰ درگیر مشکلات مالی بود و بودجهٔ زیادی صرف توسعهٔ باکستر و نسل جدید ۹۱۱ کرده بود. در این شرایط، توسعهٔ یک خودروی جاده‌ای پیست محور ریسک بالایی برای شرکت محسوب می‌شد ولی «هارتموت کریستین» مدیر موتوراسپرت پورشه توانست هیئت‌مدیرهٔ شرکت را برای انجام این کار متقاعد کند. ابتدا هیچ‌کس انتظار نداشت که این خودرو فروش خوبی را تجربه کند ولی GT3 نسل ۹۹۶ آن‌قدر موفق عمل کرد که به پورشه اعتمادبه‌نفس برای سرمایه‌گذاری روی نسخه‌های جدیدتر را بخشید. هرچند فلسفهٔ GT3 در هر چهار نسل حفظ شده ولی تفاوت‌های قابل‌توجهی بین آن‌ها وجود دارد؛ بنابراین، بیایید با سفر به تاریخچهٔ این خودرو، پیشرفت‌های هر نسل را بررسی کنیم.
پورشه ۹۱۱ GT3 نسل ۹۹۶
همه‌چیز از اینجا آغاز شد. پورشه اولین GT3 را در سال ۱۹۹۹ معرفی کرد و برای دو سال تا ۲۰۰۱ به تولید آن ادامه داد. سپس نوبت به نسخهٔ بروز شدهٔ این نسل رسید که با نام ۹۹۶.۲ شناخته می‌شود. در این مدل، تحویل قدرت، هندلینگ و ترمزها به‌طور قابل‌توجهی ارتقاء پیدا کردند یعنی ویژگی‌هایی که برای یک خودروی پیست محور بسیار مهم هستند. GT3 نسل ۹۹۶.۲ به یک پیشرانهٔ ۳.۶ لیتری شش سیلندر تخت تنفس طبیعی مجهز بود که به لطف ویژگی‌های سطح بالای مختلفی مثل شاتون‌های تیتانیومی، پیستون‌های فورج‌کاری شده و سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ، ۳۸۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. کالیپرهای ترمز جلوی این خودرو نیز از نوع شش پیستونه بودند که به مهار کردن GT3 کمک می‌کردند.
پورشه ۹۱۱ GT3 نسل ۹۹۷
پس از پایان تولید نسل ۹۹۶، نوبت به ۹۹۷ رسید. GT3 در این نسل، از همان فرمول اولیه استفاده می‌کرد ولی حالا آن را با بدنهٔ بزرگ‌تر و عریض‌تر نسل ۹۹۷ ترکیب کرد. مثل نسل قبلی که نسخه‌های ۹۹۶.۱ و ۹۹۶.۲ داشت، در این نسل هم همین روال ادامه یافت. تولید ۹۹۷.۱ در سال ۲۰۰۷ آغاز شد. حجم موتور مثل قبل همچنان ۳.۶ لیتر باقی ماند ولی قدرت با افزایش قابل‌توجهی به ۴۱۵ اسب بخار رسید. ردلاین نیز به ۸,۴۰۰ rpm افزایش یافت و نیروی موتور از طریق یک گیربکس شش سرعته دستی به چرخ‌های عقب منتقل می‌شد. در این نسل آیرودینامیک نقش مهم‌تری را ایفا کرد که نمای تهاجمی‌تری را در جلو و عقب به دنبال داشت. این نسل از کمک‌فنرهای فعال هم بره می‌برد که می‌توانست سیستم تعلیق را برای عملکرد بهتر در پیست سفت‌تر کند. نسخهٔ ۹۹۷.۲ به پیشرانهٔ ۳.۸ لیتری قوی‌تر مجهز شد که قدرت را به ۴۳۵ اسب بخار افزایش داد ولی بهبود مهم‌تر افزایش گشتاور به ۴۳۰ نیوتن متر بود.
پورشه ۹۱۱ GT3 نسل ۹۹۱
نسل ۹۹۱ برای GT3 تغییر مهمی را به دنبال داشت. این نسل ابتدا در سری ۹۹۱.۱ فقط با گیربکس اتوماتیک دوکلاچه ارائه می‌شد و از پیشرانهٔ ۳.۸ لیتری استفاده می‌کرد که قابلیت اطمینان پایینی داشت. پورشه اما در سری ۹۹۱.۲ هردوی این مشکلات را برطرف کرد و برای این سری نه‌تنها یک گیربکس شش سرعتهٔ دستی را ارائه کرد بلکه پیشرانهٔ جدیدی با ۴ لیتر حجم را تدارک دید. همین موتور با کمی اصلاحات هنوز هم در GT3 امروزی استفاده می‌شود. در GT3 نسل ۹۹۱.۲ این موتور ۵۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد و تا ۹ هزار rpm دور می‌گرفت. این مدل همچنین به سیستم فرمان گیری چرخ‌های عقب هم مجهز شد که باعث بهبود مانور پذیری خودرو در سرعت‌های پایین و افزایش پایداری در سرعت‌های بالاتر می‌شد. همهٔ این ویژگی‌ها باعث بهبود عملکرد GT3 در پیست شدند.
پورشه ۹۱۱ GT3 نسل ۹۹۲
از ابتدای تولد GT3، پورشه از فرمول تکامل استفاده و هر نسل در قیاس با نسل قبلی سریع‌تر، جذاب‌تر و پیشرفته‌تر شده است. برای نسل کنونی یا ۹۹۲.۱ این ماشین نیز پورشه از بهبودهای کوچکی استفاده کرده که در کنار هم منجر به خلق سریع‌ترین و توانمندتری GT3 تاریخ شده است. به‌عنوان‌مثال، پورشه در این نسل برای اولین بار در جلو از تعلیق دو جناقی استفاده کرده که باعث چابکی بیشتر در پیچ‌ها می‌شود. در سینهٔ خودرو همچنان همان پیشرانهٔ ۴ لیتری تخت تنفس طبیعی قرار گرفته که با کمی افزایش خروجی، ۵۱۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند و برای انتقال نیرو به گیربکس‌های هفت سرعته دوکلاچه یا شش سرعته دستی متصل می‌شود. نسخهٔ بروز شدهٔ این نسل یعنی ۹۹۲.۲ هم به‌تازگی بدون افزایش معرفی شده است به‌احتمال‌زیاد، این آخرین GT3 تنفس طبیعی خواهد بود زیرا طبق گزارش‌ها، به دلیل اعمال قوانین آلایندگی یورو ۷، ادامهٔ تولید این خودرو بدون توربوشارژر یا سیستم هیبریدی ممکن نخواهد بود.
